डोटी। बोगटान फूडसिल गाउँपालिका (३) का वडाध्यक्ष कृष्णबहादुर बमलाई कोही नचिन्ने होलान् र? उनको पहिचान नै विशेष छ।जहाँ अरू वडाध्यक्षहरू मोटरसाइकलमा कार्यालय जान्छन्, त्यहाँ कृष्णबहादुर भने हरेक दिन घोडा चढेर कार्यालय पुग्छन्।
सडकमा चारपांग्रे गाडी र मोटरसाइकलले दौडिरहेको समयमा ४० वर्षीय कृष्ण आफ्नो कार्यालयको यात्रा घोडामा चढेर गर्न गर्छन्। उनका अनुसार, अहिले पनि धेरै गाउँमा सडकको पहुँच पुगिसकेको छैन, र घोडा र खच्चर नै उनको प्रमुख यातायात साधन हो। “घोडा चढ्नाले उकाली ओराली र सडक नभएका ठाउँमा पनि सजिलै जनतासँग सम्पर्क गर्न सकिन्छ,” उनले भने।
कृष्ण बहादुरको अनुभवमा घोडा चढ्नु वातावरणमैत्री भए पनि यो सस्तो भने छैन। उनले यसका लागि मासिक ८ देखि १० हजार रुपैयाँ खर्च हुने बताउँछन्, जसमा घोडाको हेरचाह र दाना समावेश छन्।
उनको घरमा बोलेरो जिप, डोजर र ट्याक्टर पनि छन्। आर्थिक दृष्टिले गाडीको सुविधा भएका भए पनि उनले भने, “म परम्परालाई सम्मान गर्दै घोडा चढ्न चाहन्छु। नयाँ व्यक्तिलाई घोडा चढ्दा शरीर असन्तुलन हुन सक्छ, तर मलाई त यो बानी परिसकेको छ।”
